Język / Language
Jak wygląda pierwsza wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego ?Zacznijmy od tego kto powinien się na nią zgłosić? Tak naprawdę każdy 
– czy w celach profilaktycznych czy w momencie odczuwania dolegliwości takich jak: bóle miednicy, nietrzymanie moczu, częstomocz, bolesne współżycie itp. Szczególnie zachęcam kobiety po porodzie (również, a być może zwłaszcza przez cesarskie cięcie). Warto sprawdzić w jakim stanie jest dno miednicy i odpowiednio o nie zadbać, natomiast po cesarskim cięciu dodatkowo szczególną uwagę musimy zwrócić na bliznę, aby w przyszłości jak najbardziej ograniczyć możliwe powikłania (np. bóle kręgosłupa czy problemy z pęcherzem. Pamiętajmy, że z pomocy fizjoterapeuty uroginekologicznego mogą korzystać również Panowie w problemach takich jak bóle jąder, krocza czy problemach z oddawaniem moczu. Wracając do sedna pytania, pierwsza wizyta zawsze wiąże się z dokładnym wywiadem. Fizjoterapeuta zapyta Cię o Twoje dolegliwości: ile czasu występują, czy wiążą się z jakimś urazem, czy istnieje coś co je nasila, czy coś zmniejsza? Będziemy pytać również o rzeczy pozornie niezwiązane z rejonem dna miednicy, jak chociażby funkcje układu trawiennego czy sen. Kolejnym etapem jest badanie ciała pacjenta, ale nie tylko w rejonie dna miednicy, musimy uwzględnić całą sylwetkę pacjenta. Czy jest ona pochylona do przodu lub na jeden z boków? Już samo spojrzenie na postawę może dać nam dużo informacji, które struktury mogą być zaangażowane w jego problem. Następnie dokładnie przyglądamy się miednicy – czy jest ona ustawiona symetrycznie, być może jest ustawiona w rotacji, przodo- lub tyłopochyleniu. Są to bardzo istotne aspekty, na które zwracamy szczególną uwagę. Jeżeli istnieją wskazania możemy wykonać badanie struktur dna miednicy wewnętrznie, u kobiet badanie wykonujemy przez pochwę. Jest ono trochę podobne do badania u ginekologa. Dzięki badaniu wewnętrznemu jesteśmy w stanie ocenić struktury, do których nie mamy dostępu zewnętrznie. Podczas badania terapeuta ocenia struktury dna miednicy między innymi: ich napięcie spoczynkowe, położenie, wrażliwość na dotyk, relacje narządowe. Często zdarza się, że badanie zamienia się w terapię – gdy znajdujemy obszar zwiększonej wrażliwości (np. u pacjentów z problemami bólowymi) od razu wyciszamy dane miejsce rozluźniając struktury, na których obecnie się skupiamy. Podczas badania wewnętrznego możemy również ocenić siłę mięśni dna miednicy oraz ich zdolność do rozluźnienia. Na podstawie badania zewnętrznego, ale również wewnętrznego jesteśmy w stanie zaplanować indywidualnie terapię w celu uzyskania jak największej poprawy. Jednak nasza praca nigdy nie dotyczy tylko miednicy, w trakcie terapii pracujemy z całym ciałem pacjenta.
Pozdrawiam
Jakub Stasiak